Ο πυρήνας του αγροτικού οίκου ήταν η ολιγάριθμη οικογένεια, που αποτελούνταν από το χωρικό, τη χωρική και τα παιδιά τους από νόμιμο γάμο. Μεγάλες οικογένειες ή οικογενειακοί σχηματισμοί δεν υπήρχαν, γιατί ο πατέρας, όντας ακόμη εν ζωή, δηλαδή γύρω στα 50 ή 60 του παρέδιδε την πατριαρχική του κυριαρχία στους γιους του, οι οποίοι στη συνέχεια μοιράζονταν το σπίτι και την περιουσία του. Ως εκ τούτου ο αγροτικός οίκος στην αρχαϊκή Ελλάδα ήταν μια σχετικά μικρή μονάδα, στην οποία ανήκαν, εκτός από τους υποτακτικούς, και οι ανύπαντρες ή χήρες αδερφές του χωρικού και ενδεχομένως τα ανήλικα παιδιά τους ή τα ορφανά συγγενών τους.