Ourania Efraimoglou

Είναι πάρα πολύ οδυνηρό να αποχαιρετάει κανείς έναν άνθρωπο στην τελευταία του εξόδιο. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ο αγαπημένος σου και πολύτιμος όπως ήταν η Ουρανία.
Ζητώ συγνώμη, δεν μπορώ να μην συγκινηθώ.

Η Ουρανία ήταν ένας άνθρωπος που ξέρουμε όλοι μας όσοι είμαστε εδώ, μοναδικός, σπάνιος, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε ένα μεγάλο προτέρημα για όλους, για την οικογένειά της πρώτα απ’ όλα αλλά και για τους φίλους της. Πάντοτε σε αντιμετώπιζε με το χαμόγελό της και με πολλή αγάπη στο γαλάζιο βλέμμα της, γι’ αυτό αυτή η φωτογραφία που βρήκατε για τη σημερινή μέρα την εκπροσωπεύει απολύτως γιατί χαμογελάει όλο της το πρόσωπο.

Όλος ο κόσμος της Ουρανίας ήτανε ο Λάκης, ο Λάζαρος Εφραίμογλου.
Σε όλη της τη ζωή, του στάθηκε πάρα πολύ, πολύ σεμνά και πολύ αθόρυβα. Ξέραμε όμως ότι η Ουρανία ήταν πάντα από πίσω από τον Λάκη, άλλωστε λένε ότι σε όλους τους σπουδαίους άντρες υπάρχει από πίσω μια σπουδαία γυναίκα, γι’ αυτό και εμείς οι γυναίκες φτάνουμε πάρα πολύ δύσκολα στα επιτεύγματα των αντρών, γιατί δεν έχουμε μια γυναίκα στο σπίτι.

Η Ουρανία όπως ήταν για τον Λάκη, ήταν και για τα παιδιά της, το μοναχογιό της τον Δημήτρη τον οποίο και λάτρευε και στη συνέχεια τη Σοφία, τη Σοφία που την καμάρωνε, όπως την καμάρωνε και ο Λάκης... Την καμαρώνανε πάρα πολύ και την αγαπήσαν πάρα πολύ όπως και εκείνη το ίδιο. Βέβαια αυτή η αγάπη φυσικό ήταν να πάει και στα εγγόνια. Το κυριότερο όμως είναι ότι και τα εγγόνια ακόμη έχουν τις ίδιες αξίες και αρετές που είχαν η Ουρανία και ο Λάκης.

Δεν θα μείνω στην Ουρανία τι έκανε, που τα έκανε όλα αθόρυβα, πέρα απ’ αυτό είχε όμως και δική της δραστηριότητα, γιατί είχε κι άλλα πράγματα που την χαρακτηρίζανε. Πέρα από την οικογένεια, προτεραιότητά της ήτανε και ο εθελοντισμός, ότι έκανε το έκανε αφιλοκερδώς η Ουρανία. Δεν την ήξερε κανείς τη δραστηριότητα αυτή αλλά την έκανε. Και Ιδρύματα ίδρυσε και αφιλοκερδώς στη ζωή της έκανε πολλά πράγματα. Με το Λάκη σε ένα ταξίδι τους που πήγανε στη Μ. Ασία, στη Σπάρτη που ήταν η καταγωγή του, συνέλαβαν και οι δύο μαζί το όραμα της ίδρυσης του ιστορικού, του εμβληματικού πλέον Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, που είναι ένα κόσμημα για μας, ένα μνημείο μνήμης ιστορικής και πολιτιστικής. Απόδειξη αυτού είναι ότι τα σχολεία επισκέπτονται τον Ελληνικό Κόσμο, το Μουσείο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.

Δεν συνέλαβαν μόνο την ιδέα αλλά την υλοποίησαν κιόλας. Συνήθως οι άνθρωποι που κάνουν Ιδρύματα φέρνουνε ειδικούς και τους τα κάνουν. Εκείνοι το έκαναν οι ίδιοι, καθώμενοι και στο παραμικρό από κάτω, δίνοντας και την ψυχή τους αλλά και την περιουσία τους. Αυτό τους χαρακτηρίζει και τους δύο και με συγχωρείτε που αναφέρω συγχρόνως τον Λάκη με την Ουρανία αλλά ήταν αναπόσπαστο μέλος ο ένας με τον άλλο γι’ αυτό και τα παιδιά του, ο Δημήτρης τώρα που τον είδα και του λέω καλύτερη φωτογραφία δεν μπορούσατε να βρείτε μου λέει «παιδευτήκαμε πολύ να την βρούμε γιατί όλες οι φωτογραφίες ήταν αγκαλιά οι δυο τους, δεν βρίσκαμε κάπου να είναι μόνη της». Την πετύχατε πάντως να είναι όπως ήταν η Ουρανία.

Θα πω ένα τελευταίο γεγονός που δείχνει πώς ήταν αγαπημένη φίλη μου και το πόσο μου στάθηκε. Είχα χάσει πριν λίγες μέρες αφού έφυγε ο άντρας μου την ωραία παρέα που είχαμε σαν ζευγάρι και θέλησε να με παρασημοφορήσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, ο Κάρολος ο Παπούλιας. Με ειδοποίησαν τότε από την Προεδρία ότι μπορώ να καλέσω μόνο τρία άτομα. Εκάλεσα τις δύο ανιψιές μου, τις κόρες της αδερφής μου που είχε φύγει και εκείνη και την Ουρανία. Ήρθε η Ουρανία και μου έφερε δώρο μια φωτογραφία από μια πολύ ευτυχισμένη εποχή που ήμασταν οι τέσσερις φίλοι, ο Λάκης, η Ουρανία, ο Γιώργος και εγώ και μου λέει: «είναι εδώ παρόντες δίπλα σου». Θέλω να πω ότι η Ουρανία θα ζήσει πάντα στη ψυχή μας.

Δεν πρόκειται να σε ξεχάσουμε ποτέ και θα είμαστε πάντα με πολλή αγάπη να σε σκεπτόμαστε.

Είπαν για την Ουρανία Εφραίμογλου		7 Οκτωβρίου 2021
Χριστίνα Σακελλαρίδη, Πρόεδρος Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων Είναι πάρα πολύ οδυνηρό να αποχαιρετάει κανείς έναν άνθρωπο στην τελευταία του εξόδιο. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ο αγαπημένος σου και πολύτιμος όπως ήταν η Ουρανία. Ζητώ συγνώμη, δεν μπορώ να μην συγκινηθώ. Η Ουρανία ήταν ένας άνθρωπος που ξέρουμε όλοι μας όσοι είμαστε εδώ, μοναδικός, σπάνιος, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε ένα μεγάλο προτέρημα για όλους, για την οικογένειά της πρώτα απ’ όλα αλλά και για τους φίλους της. Πάντοτε σε αντιμετώπιζε με το χαμόγελό της και με πολλή αγάπη στο γαλάζιο βλέμμα της, γι’ αυτό αυτή η φωτογραφία που βρήκατε για τη σημερινή μέρα την εκπροσωπεύει απολύτως γιατί χαμογελάει όλο της το πρόσωπο. Όλος ο κόσμος της Ουρανίας ήτανε ο Λάκης, ο Λάζαρος Εφραίμογλου. Σε όλη της τη ζωή, του στάθηκε πάρα πολύ, πολύ σεμνά και πολύ αθόρυβα. Ξέραμε όμως ότι η Ουρανία ήταν πάντα από πίσω από τον Λάκη, άλλωστε λένε ότι σε όλους τους σπουδαίους άντρες υπάρχει από πίσω μια σπουδαία γυναίκα, γι’ αυτό και εμείς οι γυναίκες φτάνουμε πάρα πολύ δύσκολα στα επιτεύγματα των αντρών, γιατί δεν έχουμε μια γυναίκα στο σπίτι. Η Ουρανία όπως ήταν για τον Λάκη, ήταν και για τα παιδιά της, το μοναχογιό της τον Δημήτρη τον οποίο και λάτρευε και στη συνέχεια τη Σοφία, τη Σοφία που την καμάρωνε, όπως την καμάρωνε και ο Λάκης... Την καμαρώνανε πάρα πολύ και την αγαπήσαν πάρα πολύ όπως και εκείνη το ίδιο. Βέβαια αυτή η αγάπη φυσικό ήταν να πάει και στα εγγόνια. Το κυριότερο όμως είναι ότι και τα εγγόνια ακόμη έχουν τις ίδιες αξίες και αρετές που είχαν η Ουρανία και ο Λάκης. Δεν θα μείνω στην Ουρανία τι έκανε, που τα έκανε όλα αθόρυβα, πέρα απ’ αυτό είχε όμως και δική της δραστηριότητα, γιατί είχε κι άλλα πράγματα που την χαρακτηρίζανε. Πέρα από την οικογένεια, προτεραιότητά της ήτανε και ο εθελοντισμός, ότι έκανε το έκανε αφιλοκερδώς η Ουρανία. Δεν την ήξερε κανείς τη δραστηριότητα αυτή αλλά την έκανε. Και Ιδρύματα ίδρυσε και αφιλοκερδώς στη ζωή της έκανε πολλά πράγματα. Με το Λάκη σε ένα ταξίδι τους που πήγανε στη Μ. Ασία, στη Σπάρτη που ήταν η καταγωγή του, συνέλαβαν και οι δύο μαζί το όραμα της ίδρυσης του ιστορικού, του εμβληματικού πλέον Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, που είναι ένα κόσμημα για μας, ένα μνημείο μνήμης ιστορικής και πολιτιστικής. Απόδειξη αυτού είναι ότι τα σχολεία επισκέπτονται τον Ελληνικό Κόσμο, το Μουσείο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Δεν συνέλαβαν μόνο την ιδέα αλλά την υλοποίησαν κιόλας. Συνήθως οι άνθρωποι που κάνουν Ιδρύματα φέρνουνε ειδικούς και τους τα κάνουν. Εκείνοι το έκαναν οι ίδιοι, καθώμενοι και στο παραμικρό από κάτω, δίνοντας και την ψυχή τους αλλά και την περιουσία τους. Αυτό τους χαρακτηρίζει και τους δύο και με συγχωρείτε που αναφέρω συγχρόνως τον Λάκη με την Ουρανία αλλά ήταν αναπόσπαστο μέλος ο ένας με τον άλλο γι’ αυτό και τα παιδιά του, ο Δημήτρης τώρα που τον είδα και του λέω καλύτερη φωτογραφία δεν μπορούσατε να βρείτε μου λέει «παιδευτήκαμε πολύ να την βρούμε γιατί όλες οι φωτογραφίες ήταν αγκαλιά οι δυο τους, δεν βρίσκαμε κάπου να είναι μόνη της». Την πετύχατε πάντως να είναι όπως ήταν η Ουρανία. Θα πω ένα τελευταίο γεγονός που δείχνει πώς ήταν αγαπημένη φίλη μου και το πόσο μου στάθηκε. Είχα χάσει πριν λίγες μέρες αφού έφυγε ο άντρας μου την ωραία παρέα που είχαμε σαν ζευγάρι και θέλησε να με παρασημοφορήσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, ο Κάρολος ο Παπούλιας. Με ειδοποίησαν τότε από την Προεδρία ότι μπορώ να καλέσω μόνο τρία άτομα. Εκάλεσα τις δύο ανιψιές μου, τις κόρες της αδερφής μου που είχε φύγει και εκείνη και την Ουρανία. Ήρθε η Ουρανία και μου έφερε δώρο μια φωτογραφία από μια πολύ ευτυχισμένη εποχή που ήμασταν οι τέσσερις φίλοι, ο Λάκης, η Ουρανία, ο Γιώργος και εγώ και μου λέει: «είναι εδώ παρόντες δίπλα σου». Θέλω να πω ότι η Ουρανία θα ζήσει πάντα στη ψυχή μας. Δεν πρόκειται να σε ξεχάσουμε ποτέ και θα είμαστε πάντα με πολλή αγάπη να σε σκεπτόμαστε.

Επιστροφή	•	Επόμενη ομιλία