Πηγές > Πολιτιστικές επιδράσεις > Αιγυπτιακές επιδράσεις > Πίθηκος

Ο πίθηκος αποτελούσε στην Αίγυπτο σύμβολο ευφυίας, απεικονιζόταν σε μια πληθώρα ανθρώπινων δραστηριοτήτων (στο χορό, τη μουσική, τις χειρωνακτικές εργασίες, ως συνοδός στο κυνήγι ή στον καλλωπισμό των γυναικών) ακαι ήταν πρωταγωνιστής σε ιστορίες ζώων. Στην αιγυπτιακή εικονογραφία κυριαρχούν δύο είδη πιθήκων: ο "κυνοκέφαλος" (baboon) και ο "κερκοπίθηκος" (monkey). O "κυνοκέφαλος" συνδεόταν στενά με το θεό της σοφίας και προστάτη των γραφέων Θωτ, αποτελώντας μια από τις πιο συνηθισμένες ζωόμορφες εκφάνσεις του. Θεωρούνταν ήδη από την εποχή της αιγυπτιακής Προϊστορίας αως ο "Μεγάλος Σοφός" και ήταν αντικείμενο λατρείας. Ο "κερκοπίθηκος", αντίθετα, εμφανίζεται σπάνια σε ένα τελετουργικό/λατρευτικό σύνολο. Είναι ωστόσο πολύ συνηθισμένος ως σχήμα φυλακτού, μια ένδειξη ότι κατείχε και αυτός κάποιες θρησκευτικές, μαγικές ή συμβολικές ιδιότητες. Ως διακοσμητικό θέμα ήταν κυρίως δημοφιλής σε σκεύη καλλωπισμού ή κοσμήματα, έχοντας έτσι μια στενότερη σχέση με τις γυναίκες. Ο πίθηκος εμφανίζεται στη μινωική εικονογραφία και τέχνη από την Προανακτορική περίοδο, προφανώς κάτω από αιγυπτιακή επίδραση. Αρχικά απαντούν και οι δύο τύποι πιθήκων, βαθμιαία ωστόσο ο τύπος του "κυνοκέφαλου" εξομοιώνεται με τον "κερκοπίθηκο". Στην Ύστερη αεποχή του Χαλκού κυριαρχεί ο τύπος του "κυνοκέφαλου", που απεικονίζεται σε τοιχογραφίες ή σφραγίδες/σφραγίσματα σε μια ποικιλία στάσεων και δραστηριοτήτων: ως λατρευτής των θεοτήτων, μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων, δέκτης λατρείας ή σε ρόλο φύλακα/προστάτη. Η πιστή απόδοση των ανατομικών λεπτομερειών και στάσεων των πιθήκων στις μινωικές και θηραϊκές τοιχογραφίες υποδηλώνει ότι οι αιγαίοι καλλιτέχνες είχαν τη δυνατότητα άμεσης παρατήρησης του ζώου κάνοντας πολύ πιθανή την εισαγωγή πιθήκων από την Αίγυπτο. Το μοναδικό ωστόσο σχετικό ζωολογικό εύρημα αποτελεί ένα απολιθωμένο κρανίο πιθήκου από το Ακρωτήρι.

Δείτε επίσης:
Σκαραβαίοι
Ταούρτ
Κροκόδειλος
Γάτα
Gravidenflaschen