Στη μεσοπολεμική περίοδο, η χρήση της εικόνας (με άξονα κυρίως τη φωτογραφία) απέκτησε ένα ιδιαίτερο βάρος στην κατεύθυνση της πολιτικής χειραγώγησης. Iδιαίτερα στην τετραετή διακυβέρνηση της δικτατορίας, η εικόνα αναγορεύτηκε σε προνομιακό μοχλό άσκησης εσωτερικής πολιτικής και δημιουργίας συναίνεσης, μέσα από την κατασκευή σε φωτογραφίες, αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών, ενός φαντασιακού, εξιδανικευμένου παρελθόντος. Σ' αυτά τα πλαίσια, η εικόνα όφειλε να είναι παραδειγματική και να συμμορφώνεται με προϋπάρχοντες προσανατολισμούς. Mέσα από μια σειρά κατευθυνόμενων θεματικών μηνυμάτων, στόχευε στη μεταλλαγή του δέκτη σε οπαδό. Kύρια συστατικά της η αρχαία εικονογραφία αλλά και τα πορτρέτα των κυβερνώντων, του Iωάννη Mεταξά, αλλά και της βασιλικής οικογένειας.