H ελληνική εμπειρία στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης του Μεσοπολέμου ανέδειξε τους σύνθετους όσο και στενούς δεσμούς μεταξύ της οικονομικής διαχείρισης και της πολιτικής κατάστασης. Πιο συγκεκριμένα της αλληλεπίδρασης μεταξύ της κρίσης του οικονομικού φιλελευθερισμού και της κατάρρευσης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Στο νέο πρότυπο αναπτυξιακής διαδικασίας που αναδύθηκε, κυρίαρχος ήταν ο ρόλος φυσικών προσώπων αλλά και φορέων. Πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Bενιζέλος και ο Mεταξάς, με τις επιλογές τους, σημάδεψαν τη ροή και τις όψεις του οικονομικού μετασχηματισμού. Δίπλα σ' αυτούς, βιομήχανοι και επιχειρηματίες, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και κρατικοί φορείς ενεργοποιήθηκαν ποικιλότροπα, αποκομίζοντας -με τη συμβολή του κράτους- τεράστια κέρδη.