O πολιτικός λόγος των δύο σημαντικότερων παρατάξεων (blocs), βενιζελικών και αντιβενιζελικών, εγγράφεται στο ευρύτερο πλαίσιο πόλωσης της περιόδου και αντικατοπτρίζει κατά μείζονα λόγο τη διαφωνία τους πάνω στη μορφή του πολιτεύματος. H άρση αυτής της διένεξης, λόγω των ενδιάμεσων πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων, σήμανε και το τέλος της Β' Δημοκρατίας. Στην περίοδο όμως αυτή, κατεξοχήν γεννιούνται και αναπτύσσονται διαφορετικά επίπεδα πολιτικού λόγου, τόσο από τα δεξιά (φασισμός) όσο και από τα αριστερά του πολιτικού φάσματος (κομουνισμός).

H ελληνική εκδοχή του πρώτου λόγου εφαρμόστηκε με πολλούς τρόπους σε διάφορους τομείς της κοινωνίας στη διάρκεια της τετράχρονης μεταξικής δικτατορίας, 1936-40.