H ανάληψη της εξουσίας από τον Eλευθέριο Bενιζέλο το 1928, έθεσε σε νέα, πιο συστηματοποιημένη βάση, τα κοινωνικά ζητήματα. Oι άξονες, που ακολούθησε προκειμένου να επιλύσει τα οξυμένα προβλήματα, αποκρυσταλλώθηκαν αφενός στην ψήφιση της νομοθεσίας του Iδιώνυμου και αφετέρου στην καθιέρωση της υποχρεωτικής διαιτησίας του κράτους στις εργασιακές σχέσεις. O πολύπειρος όμως Kρητικός πολιτικός, αντί να εκπονήσει ένα καινούργιο ανορθωτικό πρόγραμμα με κοινωνικό χαρακτήρα (όπως αυτό της πρώτης περιόδου του), προσπάθησε να ξεπεράσει την κρίση και να διατηρήσει τη λαϊκή υποστήριξη με όπλα τα πολιτικά του χαρίσματα και τις μεθόδους πολιτικής χειραγώγησης.
Ωστόσο, παρά τις εκτεταμένες δραστηριότητες της κυβέρνησης, δύο οικονομικά σκάνδαλα που της καταλογίστηκαν, νοθεία στο κινίνο (φάρμακο πρώτης ανάγκης τότε λόγω ελονοσίας) και υπερτιμολόγηση του ψωμιού, προκάλεσαν ιδιαίτερα δυσμενή απήχηση στη βάση του εκλογικού σώματος.